Op mindset een marathon lopen……….
In de zomer van 2015 besloot ik…… Ik ga de marathon van Rotterdam lopen!
Trainingsschema op de koelkast.
4 uur mocht ik er maximaal overdoen.
Je kent de schema’s vast wel, duurloop, rustige loop, snelle loop, hartslag etc etc. En ook elke keer iets verder tijdens de duurloop, of iets sneller.
Al gauw hield ik me niet aan het schema en hield ik met vast aan de enkele duurloop die ik deed, of de Mudmasters, dat was toch ook 20 km?! Ongeveer gelijk aan de duurloop van dat moment. ‘Ja, tuurlijk’?!
Waar was ik aan begonnen ging er door mijn gedachten, ik had het al een de grote klok gehangen dus tja, grote mond, ik zal wel ‘moeten’. Maar de moed zakte steeds verder in mijn schoenen.
Al langere tijd volgde in Wim Hof en zijn methode, ademen, koude en mindset. Alles is mindset dacht ik, dus ook het lopen van de marathon!
Ik had me ingeschreven voor het eerste weekend van de Wim Hof Methode instructeurs opleiding.
Dat weekend verdiepten we ons verder in ademhaling, koude en mindset.
Voor de mindset deden we o.a. de paardenstand, ligt gebogen door de knieën en volhouden 5 minuten, 10 minuten 15 minuten zo stonden we daar 30 minuten in deze houding. Goed voor het opwarmen voor o.a. voor en na het ijsbad of koude training. En! Mindset.
‘Alles’ is mindset.
Later vertelde de instructeur zijn verhaal over zijn marathon, ongetraind een marathon gelopen, op………. mindset! Hij gaf uiteraard het advies dit niet ook te doen.
Aangezien ik al vaker schreeuwde alles in mindset, dacht ik, we gaan het doen, op mindset!
Ik zal de dag nooit vergeten, op weg met Mandana naar Rotterdam, gelletjes, eten en drinken mee. Mandana zou mij rond het parcours voorzien van de versnaperingen.
Het was heerlijk weer, en heb na de start even opgelopen met de vrouw van een collega, o.a. de Erasmus brug op, ik grapte nog ‘dat gaat gemakkelijk’ waarop zij grapte: ‘wacht maar op terugweg kom je hem nog een keer tegen’!
En dat heb ik later die dag geweten!
Tot de helft ging het top! Net voor de 2 uur ging ik de 21 km voorbij, ik dacht, gaat nog binnen de 4 uur lukken ook! Maar daar kwam de brug weer, OEI!
Op zo’n 32 km de eerste krampjes, ach nog 10 km. Na 1 km op 33 km moest ik stoppen, volle kramp in mijn kuit, rekken. Ik dacht nog 5 km weer rekken en zo naar de finish.
Dat moest toch wel lukken?
Echter niet was minder waar, na 1 km, kramp in mijn andere kuit, weer rekken tegen een lantaarnpaal, ik herinner me het nog goed, aan de andere kant van de paal komt een dame rekken en kotsen, kotsen en helemaal stuk.
‘hulp nodig’? ‘ nee, ff rusten’ Ja dat ken ik.
En door! Na 500 m kramp, rekken, na 300 m kramp, rekken, na 200 kramp!
Rekken lukt niet meer, ik rek de voorkant, kramp aan de achterkant en visa versa, wat een HEL!
Zo door tot de laatste post, nog 2 km, overal mensen langs de kant wat een kick is dat zeg! Ik probeer door de pijn te lopen, Mindset! Maar wat ben ik stuk, niet goed.
Ik neem voor niet meer te stoppen met al de tribunes naast me, helemaal verrot zie in een viaduct, ahhhhhh ik kan nog een keer stoppen. Rekken, rekken, op ‘krachten’ komen voor de laatste paar honderd meter.
Ik haal de finish!!!! 4 uur en 50 minuten.
Wauw wat was ik blij! Ik zag eerst mijn collega met zijn vrouw waar in het begin een stukje mee opgelopen was, zij zag er nog redelijk fit uit. Uiteraard zoals normale mensen, wel getraind!
Mandana zoeken, gevonden en in tranen! Maar zo trots.
Ik strompel nu richting de trein, ik kan echt mijn voeten niet meer verzetten, blij als ik in de trein zit.
Even later moet in plassen, ik moet mezelf ophijsen, gewoon opstaan lukte niet meer.
Als ik later op Hoofddorp station aankom en niet voel dat ik naar de wc moet, weet ik het was misschien niet zo slim, maar die euforie!
Thuis op mijn billen de trap op, kapot!
En de volgende dag, strompelen op het werk, wel even een koudedip gedaan, daar knap je best van op.
De rest van het herstel, de Wim Hof Methode, dat is fijn.
Echter de eerste weken lukt sporten nauwelijks, na 4 weken in het zwembad merk ik echt dat de kracht en nog niet is en tijdens het voetbal 3 maanden later heb ik nog kramp waar ik het nooit gevoeld heb. Het was een hele ervaring, op mindset!
Maar ik raad mezelf en iedereen aan, echt te trainen, met een goed schema, in een groep, en /of met begeleiding.
En niet ongetraind een marathon te lopen.
Groeten Maikel
